رابطه بین بهره‌وری عوامل تولید و پایداری کشاورزی در مزارع سیب‌زمینی دشت اردبیل

در راستای نیل به خودکفایی و نیز پایداری کشاورزی، یکی از ابزارهای مهم در ارزیابی عملکرد سیستم­های کشاورزی استفاده از شاخص بهره­وری عوامل تولید است. در این صورت یک سیستم تولیدی کشاورزی زمانی از لحاظ اقتصادی پایدارتر خواهد بود که بهره­وری کل آن سیستم نسبت به سیستم دیگر بیشتر باشد. بدین ترتیب به نظر می­رسد بین پایداری سیستم­های تولیدی بخش کشاورزی و بهره­وری عوامل تولید ارتباط وجود دارد. از همین رو هدف این مطالعه بررسی رابطه بهره­وری عوامل تولید با پایداری کشاورزی در مزارع سیب­زمینی دشت اردبیل است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 231 نفر تعیین شد. داده­ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش میدانی و تکمیل پرسشنامه به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی دومرحله­ای در سال زراعی 92-1391جمع­آوری­گردید. نتایج نشان داد میانگین بهره­وری کل عوامل تولید واحدهای مورد بررسی 011/0 می باشد بدین ترتیب به طور متوسط در ازای مصرف یک واحد از نهاده کل در مزارع سیب­زمینی منطقه، 011/0 تن سیب­زمینی تولید شده است. همچنین نتایج حاصل از رهیافت سنانایاک نشان داد که مزارع منطقه مورد ­مطالعه به سمت پایداری گرایش دارند. نتایج حاصل از مدل­های رگرسیونی چند متغیره نشان داد که متغیرهای بهره­وری کل، درآمد زارع، نوع مالکیت زمین، سطح سواد، سطح زیرکشت، سابقه کشت سیب­زمینی و دانش کشاورزی پایدار در مجموع 25 درصد تغییرات شاخص پایداری را توضیح می­دهند.